Bedankt Voor de honderden kaartjes en alle reacties via de diverse media. Om deze pagina’s levend te houden kun je vanaf nu, Kun je hie rgeen reacties meer plaatsen wil je toch een reactie plaatsen neem contact op met Gertjan van Duinkerken via 06 47126872 (van 10.00 tot 22.00) of via info@creatief.nl
Hoi Peter man,
Ik moest op dit late tijdstip weer eens aan je denken. Zomaar. Nou eigenlijk omdat ik weer eens ga verhuizen en al die huizen waar ik ooit gewoond heb de revue in mijn hoofd liet passeren. En dan kom ik automatisch ook op jou uit, mijn buurman op het Sumatraplantsoen. Mijn buurman doe altijd fluitend aan mijn slaapkamerraam op de galerij voorbij liep. Ja ook op zaterdag als ik mijn kater aan de andere kant van het raam aan het uitslapen was of met weer een nieuwe verovering in bed lag na te praten. Ik moest ook denken aan die gele bus van Angoramuis. Tja, en toen maar even op de site gaan kijken en dat kom ik bij die filmpjes over jou uit. Dan hoor ik je vrouw en je kinderen spreken en dan denk ik, wat was je toch een bijzondere vent man. Ik kon het altijd goed met je vinden, maar volgens mij kon jij het altijd goed met iedereen vinden. Echt een gave want je had wel een mening. En die kon nog wel eens van die van mij verschillen. Maar dat maakte bij jou allemaal niets uit man.
Nou ik moest dus even aan je denken. Hoop je ooit nog een te kunnen treffen. Lijkt mij geweldig want bij jou in de buurt zijn altijd mensen waar ik mij vast goed bij voel. Nou dit wou ik even kwijt. Tja, ik ga binnenkort weer bij je in de buurt wonen, aan de Oostkant van Amsterdam niet ver van de Indische buurt. Kom nog wel eens op het plein en dan kijk ik naar boven en denk ik aan jou. Afgesproken. Tot later man.
Groet,
Laurence Kea
(voormalig bewoner Sumatraplantsoen 5B).
woensdag 2-11-2016 hebben we met familie Fakkeldij samen bootjes met kaarsjes te water gelaten in het vondelpark met allerzielen om o.a. peter te herdenken. Dit was heel byzonder. DOnderdag 3 -11-2016 is peter 1 jaar geleden heen gegaan. We missen hem nog zo verschrikkelijk erg.
Ik hoop dat er nog meer mensen een annekdote over peter in het blog willen schrijven
marie-josé
4 november 2016 om 11:37
Hi Marie José.
Het was even schrikken toen ik na een gesprekje over vroeger de naam van Peter googelde en zag dat hij vorig jaar overleden was. Ik heb Peter voor korte tijd goed gekend toen we op de Grafische MTS zaten en we ook een paar maanden kort samen in het huis van een neef woonden die in het buitenland zat. Het is de tweede markante persoonlijkheid uit die tijd die niet meer onder ons is. Een jaar of wat geleden stapte de kunstenaar Marco van de Wetering die ook bij Peter in de klas zat in een waan uit het leven.
Als ik de toespraken beluister die er op zijn uitvaart over hem zijn gehouden dan kan ik alleen maar zeggen dat hij sinds hij een jaar of 17 was niet noemenswaardig is veranderd. Bezig met muziek, met bootjes en vooral ontzettend betrokken bij zowel de kleine persoonlijke problemen van mensen als bij het grote onrecht in de wereld.
Veel nieuws heb ik aan al die vele herinneringen van zo veel mensen over hem niet toe te voegen omdat ik maar een hele korte tijd bij hem aan de zijlijn heb gestaan. Toen we stage gingen lopen, en ik vrijwel niet meer in Amsterdam kwam, zijn we elkaar uit het oog verloren omdat we beiden een andere studierichting kozen. We hebben een paar jaar geleden nog even contact gehad via Facebook maar omdat ik daar niets meer mee doe, is het van die afspraak voor een biertje om bij te praten nooit meer gekomen.
Mark Nieuwenhuizen
28 juli 2016 om 09:24
Ik hoop nog steeds op meer reacties/ herinneringen/verhalen op dit blog ook voor pippa en joppe.
Komende dinsdag 21 juni 2016 is onze 21e trouwdag en wil ik met familie/ vrienden/ bekenden een herdenkingsfeestje voor peter vieren. Ik ben deze dagen nog emotioneler en mis peter gruwelijk; mijn man mijn allerliefste en de allerallerallerliefste papa van joppe en pippa. Peter hield van feestjes en liefst met zoveel mogelijk mensen; peter was liefde en hij was alleen maar LIEF.
Marie-josé
Mijn herinneringen aan Peter…
Ik ben een vriendin van José, een nichtje van Marie-José uit Eindhoven. De eerste keer dat ik Peter zag was in 2002 tijdens de 40e verjaardag van José. Zij was net verhuisd naar een nieuwe flat en nodigde ons uit om even rond te kijken. Toen ik de slaapkamerdeur open deed lag daar Peter in bed met Pippa! Ik deed verschrikt de deur weer dicht en vroeg mijn vriendin of ze me misschien iets op te biechten had. Ze stelde me gierend van de lach gerust: dit was geen geheime liefde van haar en nee, het kindje was ook niet van haar. Wat hebben we daar nog vaak om gelachen later!
De laatste keer dat ik Peter zag was tijdens de uitvaart van die lieve José in juli 2015. Wat we in 2002 (gelukkig) nog niet wisten, was dat zij net als haar moeder en zus zou sterven aan de gevolgen van eierstokkanker. José werd 52 jaar. Bij haar overlijden zeiden veel mensen: dat is toch geen leeftijd om te sterven, ze was veel te jong.
Wat een verdrietig nieuws kregen we later dat jaar toen we hoorden dat Peter op 50 jarige leeftijd was gestorven. Ik weet zeker dat mijn lieve vriendin hem daarboven heeft opgewacht. Ik hoop het tenminste voor jou Peter!
Marie-José, Joppe en Pippa: veel sterkte en tot gauw.
Liefs uit Brabant Patricia van Beek
Lieve Marie-José, Joppe en Pippa,
Peter en ik zagen elkaar niet echt heel vaak in de afgelopen jaren, maar als het dan zo was dan was er altijd weer direct die fijne verstandhouding die ik altijd met hem heb gehad en gewaardeerd.
Mijn herinneringen aan mijn neef Peter gaan ver terug. Ik denk dat hij zo’n beetje al vanaf zijn 9e of 10e vaak bij ons over de vloer kwam toen we nog op Kattenburg woonden. Hij had de gewoonte om altijd en overal met stokjes, pennen, potloden, enz, enz op te roffelen en het was dan ook niet verwonderlijk dat hij een drumstel kreeg. In die tijd had hij al een tomeloze energie en soms was dat ook wel irritant; dan hadden we een nummertje geoefend en wilden we overleggen en dan ging hij steeds een roffel geven op het drumstel met die grote grijns op z’n gezicht.
Ik denk dat ik mijn elektrische gitaar kocht in 1977 en waarschijnlijk kwam alles toen samen; Peter met z’n drumstel, Joop op de bas en als zanger een vriend van Joop, René.
Zo ontstond eerst de band „klote met de bok”, naar een gezegde van mijn Pa. Na enige tijd hadden we genoeg repertoire om af en toe op te treden en veranderden we de naam in „Geen Gelul”. We speelden punknummers die vrijwel allemaal zelf geschreven en bedacht waren.
Ondertussen was ik in het Badhuis gaan wonen, een kraakpand naast het Sportfondsenbad Oost, waar we zelf een oefenruimte konden bouwen.
We speelden soms op feesten in het Badhuis. Ook een keer op een Koninginnedag in de Dapperbuurt. En een keer in Woerden en twee keer in Petten. Van oefensessies maakten we soms cassette opnames, die ik nu nog steeds heb. Al is de geluidskwaliteit beroerd, je hoort Peters dynamische drumstijl goed boven alles uit. Peter drumde ook in meer bandjes ook waar Monique en Afra in speelden.
Toen een paar jaar later „Geen Gelul” ophield te bestaan hebben Joop en Peter en ik nog een tijd lang samen gejamd wat soms erg mooie muziek opleverde. (In onze oren dan)
Na een tijdje werd dat ook minder en verder heb ik zelf eigenlijk nog maar weinig met muziek gedaan.
We hadden een hecht ploegje waar ook Monique en Afra bij hoorden en we gingen vaak samen naar Paradiso waar al onze populaire bandjes kwamen. het was een heel gezellige tijd qua uitgaan en dansen en gewoon plezier hebben met z’n allen.
Een ander ding wat ontstond in de tijd van het Badhuis was samen bordspelen doen. Met een wisselende groep mensen speelden we Dungeons and Dragons, een rollenspel waarbij één persoon het spel bedacht en leidde; de Dungeonmaster. Peter maakte altijd spannende scenario’s, waarbij hij mooie tekeningen maakte van de spelkarakters die je tegenkwam of plattegronden en situatieschetsen. Hij kon goed tekenen. Een enkel spel heb ik nog bewaard.
In de jaren 80 zagen we elkaar vaak. We speelden ook spelletjes tegen elkaar, waarbij ik eerlijk moet toegeven dat hij vaak won. Er was een spel bij; Magic Realm, dat had twee spelregelboeken, een oude en een herziene versie die elk 50 pagina’s dik waren. Hij kende ze allebei uit z’n hoofd en kon de regels zeer goed inzetten om de strijd in zijn voordeel te beslechten.
Ook speelden we regelmatig een bordspel met schepen, Wooden Ships and Iron Men, waar hij ook al heel inventief te werk ging en mij vaak verraste met onverwachte wendingen.
Ook zijn we een keer samen naar Denemarken gefietst. Dwars door Noord Duitsland naar Jutland. Peter maakte foto’s onderweg en je ziet dan vooral veel treinen, schepen, havens, veerboten ??
Die reis hebben we later nog een keer gedaan met zijn gifgroene Lelijke Eend.
Het lukt mij niet om een foto aan dit document toe te voegen dus ik sluit hier af met te zeggen dat ik nog wel dingen heb zoals eerder genoemde cassettes, tekeningen en zo, waar je een beroep op kunt doen als jullie dat willen.
Heel veel liefs van Jan Wijnhoven
Ik mis je nog zo intens erg mijn lieve man Peter, liefste papa van joppe en pippa. Je herinneringen zijn nog zo levend en wil ik graag levend houden. Daarom nog een memorial op zaterdag 12 maart 2016 tussen 11.00 en 22.00 uur in de studio in Tidorestraat 172 met diverse optredens en samen zijn. Ik hoop dat er veel mensen komen en ik hoop dat iedereen nog veel herinneringen in dit blog achterlaten. liefs Marie-josé
Gert van Weert
Beste Marie-José, kinderen, familie en vrienden,
Het is nu alweer twee maanden geleden dat het vreselijke nieuws plaatsvond. Ik ben inmiddels uit Oost vertrokken maar denk nog met veel plezier aan mijn tijd in de Indische Buurt. Ik heb met Peter en jou heel fijn samengewerkt, zoals tijdens het gebruik van de ruimte, de voorstellingen en natuurlijk de ‘Sumatra’ feesten.
Wat een verschrikkelijk gemis moet dit voor jullie zijn. De indruk van Peter die hij mij gaf was die van stille kracht. De man die altijd aanwezig was en onopvallend zorgde dat alles goed geregeld was, zodat anderen in het licht konden staan. Een lieve, warme man.
Een kleurrijke kracht uit de Indische Buurt.
Nogmaals heel veel sterkte.
Gert van Weert
annemieke
Ontzettend veel sterkte voor jullie allemaal. liefs, Annemieke ( moeder van Marijn van 8e montessori)
Met verslagenheid heb ik vanavond ten gehoren gekregen van Frank Lub dat Peter is overleden. Mijn condoleance gaat uit naar zijn vrouw en kinderen zijn Moeder en zijn zussen Carla en Monique. Alle herinneringen komen naar boven. Drie jaar woonden we tegenover elkaar in de Eerste Weteringdwarstraat. De speciale ontmoeting weet ik mij al te goed te herinnneren. Jij nog een jochie met je gitaartje uit het dakraam en duurde het niet lang voordat we het volop over muziek en vooral drummen hadden. Stratego spelen bij mij thuis met jou optimistiche instelling en humor heb ik mij altijd herinnerd en zal ik blijven herinneren. We hadden elkaar telefonisch na een lange tijd weer eens gesproken en was het vertrouwde contact er gelijk weer. Ook via Facebook hadden we contact en zo nu en dan gereageerd op elkaars interesses. Je was 50 geworden een mijlpaal je had me heel lief uitgenodigd en daar graag bij willen zijn maar heel spijtig dat ik er niet bij kon zijn en voelt dat nu extra spijtig. Vorige week was ik mijn opnames aan het beluisteren die ik heb gemaakt in mijn Studio en kwam ik ook jouw opname tegen die ik destijds had gemaakt. Deze opname was ik ook van plan opnieuw te gaan digitaliseren en ga ik dat nu zeker doen en er naar luisteren. Peter je was echt veel te jong om te gaan en er zeer zeer verdrietig over, weet zeker zovelen met mij. Je hebt intens geleefd en genoten van het leven maar weet ik zeker er was er nog zoveel dat je wilde gaan doen en hadden we elkaar te zijner tijd zeker weer eens ontmoet zo jammer dat dat niet meer kan.
Peter mijn buurjongetje van toen is niet meer maar in mijn gedachte voor altijd.
Rust Zacht
Puck Leek
Lieve Peter en Marie-Jose, Ik ben blij dat ik jullie ken en samen heb mogen werken. Vorig jaar heeft Peter opgetreden tijdens een activiteit op het Waterlandplein. Hier zag je zijn passie voor muziek. link:https://youtu.be/-YtmI8evfNs Liefs Thijs
Deze voor als youtube het niet doet !! https://www.angoramuis.nl/wp-content/uploads/optreden-Peter.avi
Thijs van der Wal
Ik geloof dat het goede , dus het vermogen tot liefde, zich na het overgaan van het sterfelijk lichaam verspreid over alles wat leeft. Eerst heel nabij, maar uiteindelijk overal, de hele wereld wordt beter van mensen die in essentie liefdevol hebben geleefd, dat is volgens mij het meest waardevolle en hoogste wat wij als mens kunnen bereiken.
Metta is een begrip uit het boeddhisme, het is in haar meest pure vorm onvoorwaardelijke liefde en de beste intenties en wensen voor alle wezens in het universum .
Als Hans en Peter en alle andere goede en lieve mensen die wij kennen overal zijn, in alles wat leeft, dan is het helemaal niet erg om elke dag een keer bovenstaande regels, in welke taal dan ook, voor jezelf te zeggen of te denken. Voor mij is dat een manier om hen te bedanken en te eren voor wat ze hebben nagelaten.
Zoen op jou
Marijke
horden het pas van dag 23 nov ben erg geschokt ik kan peter al wat jaaren om dat ik ook bij hun speeltuin beheerder ben geweest en peter tijdes bootschapen tegen kwam ik was o ok een soort huisvader iedereen weet in deze buurt wel dat ik gestopt ben met werken om voor mijn vrouw te zorgen en dat heb ik met veel liefte gedaan ondangs al de maat regelingen van dwi ben ik trots dat ik haar nog wat goede jaaren heb kunnen geven dat was wat peter en ik zamen over eens waren geluk en liefte en zamen hoorigheid verdragzaamheid en respekt voor elkaar belankrijker was als geld
jan van de Hatert
Dag lieve José, Joppe en Pippa.
Het was een heel fijne dag op zaterdag, ondanks het verdriet wat er
natuurlijk ten grondslag aan ligt. Diep geraakt door Peter zo voor het
laatst te zien, wel op een bedje wat bij hem past. Blij en heel diep
ontroert dat je ons binnenvroeg bij de ceremonie. Terwijl ik voorheen
ballen in mijn buik voor die dag heb gehad, waren jullie woorden en de
sfeer helemaal passend bij wat ik voelde. Het was verlossend en, ja, ik
ging, en Sjak ook, met een heel warm engoed gevoel naar buiten. Peter
waardig. Onze grote dank naar jullie alle drie. Peter is een
sterrenkind. Met Peter heb ik diverse malen mee mogen maken ad hoc op de
fiets of de benenwagen richting Durgerdam of Broek in Waterland te gaan.
Sterretjes kijken. Onblusbare romanticus en geloven in de goeie dingen.
Op vakantie in de Eiffel zo’n intens gevoelig mooi en imponerend
schouwspel ervaren. Peter en ik zittend op de campingklapstoeltjes onder
die waanzinnige sterrenhemel. Ja, wij, Peter en ik zaten op onze
steenklomp, onze aardkloot, door het universum te draaien onder de
heldere hemel. ( je kon ook daadwerkelijk de aarde onder de sterrenhemel
door zien draaien). Sterren vonkelen omdat zij licht geven. Planeten
geven geen licht zelf maar worden door hun bijbehorende ster
aangeschenen. Peter was onze ster en blijft dat ook. Zaterdag zag ik een
hoop planeten daar in de zaal. Fijn gevoel. Je had het in jou woord
over dat Peter een paar dagen voor zijn fatale hartinfarct tegen je zei
dat hij bezig was voor het grotere werk. Was het een voorbode? Wist hij
het al? Vanaf maandag 26 oktober ’s ochtends begonnen Mars, Venus en
Jupiter zich aan onze zuidelijke hemel op een rij te stellen. Elke
ochtend zag ik ze daar staan, tijdens zijn strijd in het zieknhuis tot
aan vanmorgen. Als een soort ladder naar boven voor Peter. Een heel
speciaal verschijnsel en gevoel. Voorbode? Op 7 november voegde zich
onder aan de ladder de onder-sikkel van de maan zich toe, als onderste
trede? Toeval, geloof ik eigenlijk niet, al ben ik niet bijgelovig. Als
jullie er niet in geloven, is niet erg; het blijft een mooi
natuurverschijnsel en het siert Peter zo’n afscheid te krijgen met
planeten en een maan op een rij. Met alle liefde uit mijn hart voor
jullie 4 harten.
René.
Afscheid
Zij danst voor haar geliefde
en legt haar handen op zijn kist
Zorgvuldig staat geschreven
op het voeteneind
dat hier de liefste papa
van de wereld ligt
Als de tros is losgemaakt
stijgt hij naar de oven
luidkeels begeleid door hen
die nog de dans ontspringen
Verloren wuift de moeder
stil haar zoon vaarwel
Bert Fakkeldij
