Onvermoeibare posterplakker met antenne voor onrecht
Peter Fakkeldij (15 september 1965 – 3 november 2015)
Alle soepen die Peter Fakkeldij maakte waren heerlijk, maar zijn specialiteit was pompoensoep. En dus geen tomatensoep, wat je misschien zou verwachten bij een fanatieke SP’er.
Fakkeldij hield van koken, van muziek maken en van mensen helpen. Maar hij hield niet van onrecht. Hij wist precies wat er speelde in Amsterdam-Oost, en als het zaakje stonk dan kwam hij in actie. Zoals toen de speeltuinbeheerder dreigde te verdwijnen, of sommige clubhuizen in de Indische Buurt. Dan sprak hij in bij het stadsdeel, of trok hij partijgenoten in de gemeenteraad aan hun vestje. “Als je iets hoort wat je niet zint ga je bellen, strijden, pluggen, en terecht zelfs een beetje stalken als het nodig was,” zei SP-raadslid en goede vriend Erik Flengte op zijn uitvaart in De Nieuwe Ooster.
Fakkeldij werd nooit (deel-) raadslid, maar voor de SP was hij van onschatbare waarde. In verkiezingstijd plakte hij onvermoeibaar de stad vol met posters, en de dag na de verkiezingen was hij het die dezelfde billboards weer volhing om alle SP-kiezers te bedanken.
Fakkeldij wilde altijd helpen, en niet alleen maar de partij. Zijn vrouw Marie-José Pelzers hielp hij met het maken van decorstukken voor de voorstellingen en workshops die zij vanuit haar dans- en theaterschool Angoramuis organiseerde. En als er een vriend zijn huis verbouwd moest worden stond hij klaar om te komen klussen. De laatste jaren verdiende Fakkeldij, die een grafische opleiding deed, ook zijn geld als klusser. Hij noemde zichzelf ‘natuurmetselaar’, omdat hij zo veel mogelijk met natuurlijke producten werkte.
Maar het meest in zijn element was hij als hij muziek maakte. In de band bestaande uit ouders van de school van zijn 2 kinderen. Of Ierse en Schotse folk met The Greenhill Travellers, of rammelpunk met Backbiter. “Daar kon hij lekker rammen,” zegt Flentge.
Vorige week overleed Fakkeldij onverwachts, na een hartaanval. “Een paar dagen daarvoor zei hij nog hoe hij de wereld wilde redden,”, zegt zijn vrouw. “Hij wilde laten zien dat het beter kon.”
Roelf Jan Duin
